طیف آلیاژهای استیلایت برای اولین بار توسط Elwood Haynes در اوایل دهه ۱۹۰۰ به‌عنوان جایگزینی برای کارد و چنگال‌هایی که مستعد لکه و زنگزدن بودند توسعه یافت.
آلیاژهای استیلایت گروهی از «سوپر آلیاژهای» کبالت کروم هستند که از کاربیدهای پیچیده در یک ماتریس آلیاژی تشکیل‌شده است که عمدتاً برای مقاومت در برابر سایش بالا و عملکرد شیمیایی و خوردگی برتر در محیط‌های مخرب طراحی‌شده است. ترکیب کبالت و کروم همچنین منجر به نقطه ذوب بسیار بالا میشود که آن‌ها را برای طیف وسیعی از کاربردهای جذاب از ابزارهای برش شدید گرفته تا پوششهای آلیاژی بخش داغ در توربین‌های گاز عالی می‌کند. آن‌ها همچنین ممکن است حاوی مولیبدن یا تنگستن و مقدار کمی کربن باشند تا عملکرد بهتری را برای کاربردهای خاص ارائه دهند.
آلیاژهای استیلایت عمدتاً بر پایه کبالت با افزودن Cr، C، W و یا Mo هستند. آن‌ها در برابر کاویتاسیون، خوردگی، فرسایش، سایش و گالینگ مقاوم هستند. آلیاژهای کربن پایین‌تر معمولاً برای کاویتاسیون، سایش لغزشی، یا گالینگ متوسط توصیه می‌شوند. آلیاژهای کربن بالاتر معمولاً برای ساییدگی، داغ شدن شدید یا فرسایش با زاویه کم انتخاب می‌شوند؛ استیلایت ۶ محبوب‌ترین آلیاژ است زیرا تعادل خوبی از همه این ویژگی‌ها فراهم می‌کند.
آلیاژهای استیلایت غیر مغناطیسی هستند و معمولاً با مقاومت در برابر خوردگی بالا همراه هستند و مانند بسیاری از آلیاژها، سازگار بوده و می‌توانند برای طیف وسیعی از کاربردهای خاص استفاده شوند. آلیاژهای استیلایت به دلیل ویژگی‌های مواد فوق‌العاده سخت، ذاتاً سخت و اغلب گران هستند، بنابراین برخی از روش‌های ماشین‌کاری بسیار دقیق ریخته‌گری و آسیاب، اغلب مورداستفاده قرار می‌گیرند.
آلیاژهای استیلایت خواص خود را در دماهای بالا حفظ می‌کنند، جایی که آن‌ها همچنین دارای مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون هستند. آن‌ها معمولاً در محدوده دمایی ۳۱۵ تا ۶۰۰ درجه سانتی‌گراد (۶۰۰ تا ۱۱۱۲ درجه فارنهایت) استفاده می‌شوند. آن‌ها را می‌توان تا سطوح استثنایی از پرداخت سطح با ضریب اصطکاک کم برای ایجاد سایش لغزشی خوب تکمیل کرد.
انواع مختلفی از سوپر آلیاژهای استیلایت وجود دارد که حاوی سطوح مختلفی از: تیتانیوم، سیلیکون، گوگرد، فسفر، مولیبدن، منگنز، کروم، کربن، بور، آلومینیوم، آهن، نیکل و کبالت در مقادیر مختلف هستند. بیشتر آلیاژهای استیلایت شامل چهارتا شش عنصر از این عناصر هستند. محتوای کربن (و درنتیجه حجم کاربید) آلیاژ استیلایت به‌طور باورنکردنی بر عملکرد مواد تأثیرگذار است. بنابراین می‌توان آلیاژهای استیلایت را به‌صورت زیر گروه بندی کرد:
- کربن بالا – برای کاربردهای با سایش بالا طراحی‌شده است
- کربن کم – برای استفاده در دمای بالا
- کربن کم یا کروم – بیشتر برای مبارزه با خوردگی استفاده میشود
کروم همچنین یک جزء بسیار مهم از آلیاژهای استیلایت است، نه‌تنها خواص مقاوم در برابر خوردگی بالای خود را به آلیاژ ارائه می‌دهد، بلکه کاربید اصلی را نیز تشکیل می‌دهد و استحکام (به‌عنوان یک املاح) درزمینهٔ آلیاژی ایجاد می‌کند.
آلیاژهای استیلایت با طیف وسیعی از فرآیندها یا روش‌های مختلف ازجمله آهنگری یا فورج گرم، رسوب سخت، پودر فلز و ریخته‌گری بسته به کاربرد نهایی، تولید می‌شوند. ماشین‌کاری و آسیاب استیلایت نسبت به فولاد دشوارتر است و ازاین‌رو به تجهیزات پردازش با کارایی بالا و ابزارهای ماشین‌کاری تخصصی نیاز دارد. به دلیل چقرمگی باورنکردنی، استیلایت اغلب با آسیاب(خرد کن) به‌جای برش، ماشین‌کاری میشود.
در حال حاضر مواد پایه استیلایت به شکل میله، ورق و صفحه ارائه می‌شوند. در طول شکل‌دهی، اندازه و جهت ماتریس در آلیاژ بهینه میشود، به‌طوری‌که ماده به استحکام بالاتری نسبت به مواد ریخته‌گری سنتی دست می‌یابد. سپس آلیاژ را به قطعاتی با اندازه‌های مختلف برش می‌دهند، که سپس به قطعات نهایی پردازش می‌شوند.
کاربردها
- اره دندانه‌ها، هاردفیسینگ و قطعات دستگاه مقاوم در برابر اسید
- سوپاپ پاپت، سر سوپاپ و سوپاپ اگزوز موتور احتراق داخلی
- لوله مسلسل و مسلسل
- کاربردهای پزشکی ازجمله ساخت مفاصل مصنوعی لگن، سایر جایگزین‌های استخوانی و ساختار ریختگی پروتزهای دندانی
- ابزار تراش برای ماشین تراش
استیلایت ۱
یک آلیاژ سخت با مقاومت سایشی و خوردگی عالی برای کاربردهایی مانند پوششهای پمپ، حلقه‌های آب‌بند دوار، لنت‌های سایش، پیچ‌های خروجی و پوششهای بلبرینگ است. سختی خود را در دمای بیش از ۷۶۰ درجه سانتی‌گراد (۱۴۰۰ درجه فارنهایت) حفظ می‌کند. حاوی نسبت بالایی از کاربیدهای اولیه سخت و مقاوم در برابر سایش است. این‌ها آلیاژ را به‌خوبی برای کاربردهایی که شامل فرسایش شدید زاویه کم و ساییدگی شدید با مقداری چقرمگی هستند مناسب می‌کنند.
در مقایسه با سایر آلیاژهای استیلایت نسبت به ترک حساس‌تر است و باید مراقب بود که تنش‌های خنک‌کننده در طی فرآیندهای ریخته‌گری و سخت‌کاری به حداقل برسد. به دلیل سختی بالا و مقاومت در برابر سایش، استیلایت ۱ فقط باید با سنگ‌زنی عملیات ساختش تمام شود.
استیلایت ۱ مقاومت در برابر خوردگی عمومی خوبی دارد. پتانسیل الکترود معمولی در آب دریا در دمای اتاق تقریباً ۰٫۴ V است. عمدتاً توسط مکانیسم حفره خوردگی، خورده میشود و نه با از دست دادن جرم عمومی در محلول‌های آب دریا و کلرید.
ترکیب شیمیایی
| Elements | Content |
| Cobalt, Co | ۵۷% |
| Chromium, Cr | ۲۸ – ۳۲% |
| Tungsten, W | ۱۱ – ۱۳% |
| Carbon, C | ۲ – ۳ % |
| Silicon, Si | ۱٫۲۰% |
| Iron, Fe | ۱% |
| Nickel, Ni | ۱% |
| Other | ۱٫۵۰% |
خواص فیزیکی و مکانیکی
| Properties | |
| Density | ۸٫۶۹ g/cm3 |
| Hardness, Rockwell C | ۵۰-۵۸ |
| Tensile strength | ۱۱۹۵ MPa |
| Yield strength | ۱۰۵۰ MPa |
| Modulus of elasticity | ۲۳۰ GPa |
| Elongation at break | <1% |
استیلایت ۶
آلیاژهای پایه کبالت استیلایت از کاربیدهای پیچیده در یک ماتریس آلیاژی تشکیل‌شده‌اند. آن‌ها در برابر سایش، زنگ‌زدگی و خوردگی مقاوم هستند و این خواص را در دماهای بالا حفظ می‌کنند. مقاومت سایشی استثنایی آن‌ها عمدتاً به دلیل ویژگی‌های ذاتی منحصربه‌فرد فاز کاربید سخت پراکنده در یک ماتریس آلیاژ Co-Cr است.
استیلایت ۶ بیشترین استفاده را از آلیاژهای مبتنی بر کبالت مقاوم در برابر سایش دارد و عملکرد خوبی را در همه قسمت‌ها نشان می‌دهد. این به‌عنوان استاندارد صنعتی برای کاربردهای مقاومت در برابر سایش همه‌منظوره در نظر گرفته میشود، دارای مقاومت عالی در برابر بسیاری از اشکال تخریب مکانیکی و شیمیایی در محدوده دمایی وسیع است و سطح سختی معقولی را تا ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد (۹۳۰ درجه فارنهایت) حفظ می‌کند. همچنین مقاومت خوبی در برابر ضربه و فرسایش حفره‌ای دارد. استیلایت ۶ به‌طور ایدئال برای انواع فرآیندهای سخت‌کاری مناسب است و می‌توان آن را با ابزار کاربید چرخاند. (مانند شفت و یاتاقان‌های پمپ، سپرهای فرسایش).
پتانسیل الکترود معمولی در آب دریا در دمای اتاق ۰٫۲۵- ولت () است. مانند فولادهای زنگ نزن، استیلایت ۶ عمدتاً با مکانیسم حفره‌ای خورده میشود و نه با از دست دادن جرم عمومی در محلول‌های آب دریا و کلرید. از دست دادن جرم آن در آب دریا زیر ۰٫۰۵ میلی‌متر در سال در دمای ۲۲ درجه سانتی‌گراد است.
ترکیب شیمیایی و خواص فیزیکی
| Co | Cr | W | C | Others | Hardness | Density | Melting Range |
| Base | ۲۷ – ۳۲ | ۴ – ۶ | ۰٫۹-۱٫۴ | Ni, Fe, Si, Mn, Mo |
۳۶-۴۵ HRC ۳۸۰-۴۹۰ HV |
۸٫۴۴ g/cm3 | ۱۲۸۵-۱۴۱۰ °C |
ضریب انبساط حرارتی اسمی (از ۲۰ درجه سانتی‌گراد/۶۸ درجه فارنهایت تا دمای اعلام‌شده)
| ۱۰۰۰ | ۹۰۰ | ۸۰۰ | ۷۰۰ | ۶۰۰ | ۵۰۰ | ۴۰۰ | ۳۰۰ | ۲۰۰ | ۱۰۰ | °C |
| ۱۷٫۵ | ۱۵٫۵ | ۱۵٫۰۵ | ۱۴٫۷ | ۱۴٫۵ | ۱۴٫۲ | ۱۳٫۹ | ۱۳٫۶ | ۱۲٫۹۵ | ۱۱٫۳۵ | µm/m.K |
خواص مکانیکی
| GPa | A (%) | MPa | MPa | |
| ۲۰۹ | <1 | ۷۰۰ | ۸۵۰ | Castings |
خواص حرارتی و الکتریکی
| Thermal conductivity | ۱۴٫۸۲ W/m.K |
| Electrical resistivity | ۱۰۶ µ-ohm.cm |
استیلایت ۱۲
استیلایت ۱۲ را می‌توان یک آلیاژ متوسط بین استیلایت ۶ و استیلایت ۱ در نظر گرفت. این آلیاژ دارای کسر بالاتری از کاربیدهای سخت و شکننده نسبت به استیلایت ۶ است و مقاومت در برابر فرسایش کم زاویه، سایش و سایش شدید لغزش را افزایش داده و درعین‌حال مقاومت مناسب در برابر ضربه و کاویتاسیون را حفظ می‌کند. استیلایت ۱۲ اغلب به‌صورت خود جفت یا در برابر استیلایت ۶ یا استیلایت ۱ استفاده میشود. محتوای تنگستن بالاتر در مقایسه با استیلایت ۶ خواص دمایی بالاتری را ارائه می‌دهد و می‌توان آن را در دماهای تا حدود ۷۰۰ درجه سانتی‌گراد استفاده کرد.
استیلایت ۱۲ معمولاً برای ابزارهای برشی که نیاز به مقاومت در برابر سایش، گرما و خوردگی دارند استفاده میشود. به‌عنوان‌مثال می‌توان به چاقوهای صنعتی برای برش فرش، پلاستیک، کاغذ و الیاف مصنوعی اشاره کرد. همچنین برای صفحات کنترل در صنعت نوشیدنی، پره‌های پمپ، بوش‌های یاتاقان و پیستون‌های قالب شیشه‌ای گردن‌باریک استفاده میشود. و برای سخت‌کاری دریچه‌های موتور، غلتک‌های پینچ در صنایع فرآوری فلزات و لبه‌های تیغه روتور کاربرد دارد.
پتانسیل الکترود معمولی در آب دریا در دمای اتاق تقریباً ولت (SCE) است. مانند فولادهای زنگ نزن، استیلایت ۱۲ عمدتاً توسط مکانیسم حفره‌ای خورده میشود و نه با از دست دادن جرم عمومی در محلول‌های آب دریا و کلرید.
ترکیب شیمیایی و خواص فیزیکی
| Co | Cr | W | C | Others | Hardness | Density | Melting Range |
| Base | ۲۷-۳۲ | ۷٫۵-۹٫۵ | ۱٫۴-۱٫۷ (hard facings) ۱٫۷-۲٫۰ (castings) |
Ni, Fe, Si, Mn |
۴۵-۵۱ HRC ۴۳۵-۵۹۰ HV |
۸٫۵۳ g/cm3 | ۱۲۰۰-۱۳۶۵ ºC |
ضریب انبساط حرارتی اسمی (از ۲۰ درجه سانتی‌گراد تا دمای اعلام‌شده)
| ۱۰۰۰ | ۹۰۰ | ۸۰۰ | ۷۰۰ | ۶۰۰ | ۵۰۰ | ۴۰۰ | ۳۰۰ | ۲۰۰ | ۱۰۰ | °C |
| ۱۵٫۶ | ۱۵٫۲ | ۱۴٫۸ | ۱۴٫۳ | ۱۳٫۸ | ۱۳٫۳ | ۱۲٫۹ | ۱۲٫۶ | ۱۲٫۱ | ۱۱٫۵ | µm/m.K |
خواص مکانیکی
| GPa | A (%) | MPa | MPa | |
| ۲۲۶ | <1 | ۵۸۰ | ۷۴۰ | Castings |
خواص حرارتی و الکتریکی
| Thermal conductivity | ۱۴٫۶ W/m.K |
| Electrical resistivity | ۹۸ µ-ohm.cm |
استیلایت ۲۰
استیلایت ۲۰ مقاوم‌ترین آلیاژ استاندارد پایه کبالت در برابر سایش است. همچنین مقاومت در برابر خوردگی خوبی دارد. درحالی‌که مقاومت شوک پایینی دارد، اغلب تنها پاسخ برای برخی کاربردها مانند پمپ‌ها یا قطعات مقاوم در برابر مواد شیمیایی است. به‌عنوان‌مثال می‌توان به پوششهای پمپ، حلقه‌های آب‌بند دوار، پدهای سایش، پوششهای بلبرینگ و پایه‌های آسیاب(خردکن) بدون مرکز اشاره کرد.
پتانسیل الکترود معمولی در آب دریا در دمای اتاق ولت (SCE) است. استیلایت ۲۰ مقاومت بسیار خوبی در برابر خوردگی در اسید فسفریک (غلظت ۶۰٪، ۶۶ درجه سانتی‌گراد) و در اسیدسولفوریک (غلظت ۹۰٪، دمای اتاق) نشان می‌دهد. در اسید نیتریک (غلظت ۶۰% در حال جوش) مقاومت به خوردگی خوبی مشاهده‌شده است.
ترکیب شیمیایی (%)
| Others | C | W | Cr | Co |
| Fe, Ni, Mo, Mn, Si | ۲٫۵ | ۱۷٫۵ | ۳۲٫۵ | Balance |
خواص فیزیکی
| Melting Range | Density | Hardness |
| ~ ۱۲۶۰ – ۱۳۰۰°C | ~ ۸,۷۷ g/cm3 | ۵۲ – ۶۲ HRC / 570 – ۷۴۰ HV |
خواص مکانیکی
استحکام کششی و استحکام تسلیم به‌شدت به روش تولید و عملیات حرارتی متفاوت است.
استیلایت ۲۱
استیلایت ۲۱ (که قبلاً بانام استیلایت ۸ شناخته می‌شد) در اواسط دهه ۱۹۳۰ به‌عنوان یک آلیاژ Co-Cr مقاوم در برابر خوردگی توسعه یافت و به‌سرعت به‌عنوان یک آلیاژ ایمپلنت و پروتز هیپ سازگار زیستی یافت شد. بسیاری از آلیاژهایی که در حال حاضر در کاربردهای پزشکی استفاده می‌شوند، انواعی از ترکیب اصلی استیلایت ۲۱ هستند. همچنین یکی از اولین آلیاژهای مقاوم در برابر حرارت بود که برای استفاده در موتورهای جت مورد آزمایش قرار گرفت.
استیلایت ۲۱ از یک ماتریس آلیاژ Co-Cr-Mo حاوی کاربیدهای سخت پراکنده تشکیل‌شده است که آلیاژ را تقویت کرده و سختی آن را افزایش می‌دهد، اما شکل‌پذیری را نیز کاهش می‌دهد. نوع، شکل، اندازه و توزیع کاربیدها به‌شدت تحت تأثیر تاریخچه پردازش آلیاژ است و به همین دلیل خواص مکانیکی استیلایت ۲۱ بسیار به مسیر تولید و هر عملیات حرارتی بعدی بستگی دارد.
به دلیل کسر حجمی کم کاربیدها، ماتریس آلیاژی، بر خواص سایش و خوردگی غالب است. استیلایت ۲۱ دارای مقاومت بسیار عالی در برابر کاویتاسیون، گالینگ و سایش بین دو فلز است، اما برای سایش شدید ذرات سخت توصیه نمی‌شود. سطح می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی در هنگام سایش یا حتی در حین ماشین‌کاری سخت شود و استفاده از ابزار و روش‌های ماشین‌کاری صحیح برای دستیابی به نتایج مطلوب مهم است.
استیلایت ۲۱ مقاومت بسیار خوبی در برابر شوک حرارتی و مکانیکی دارد. استحکام دمای بالای بهینه با عملیات حرارتی محلول در ۱۲۰۰-۱۲۴۰ درجه سانتی‌گراد (۲۱۹۰ – ۲۲۶۵ درجه فارنهایت) و به دنبال آن خاموش کردن، و aging در محدوده دمایی ۷۰۰ – ۱۱۵۰ درجه سانتی‌گراد (۱۲۹۰ – ۲۱۰۰ درجه فارنهایت) به دست می‌آید.
استیلایت ۲۱ را می‌توان به‌صورت ریخته‌گری، پودر متالورژی پردازش کرد، یا به‌عنوان یک‌لایه سخت جوش اعمال کرد. برای کاربردهایی که شامل کاویتاسیون، فرسایش، خوردگی و یا دماهای بالا هستند، مانند تریم شیر برای پتروشیمی و تولید برق، توصیه میشود. به دلیل مقاومت خوب در برابر ضربه، به‌طور گسترده‌ای در ساخت قالب‌های آهنگری یا داغ پرس استفاده میشود. روش رسوب جوش اکسی استیلن برای این آلیاژ توصیه نمی‌شود.
استیلایت ۲۱ در برابر اکسید شدن و کاهش اتمسفر گازی تا دمای ۱۱۵۰ درجه سانتی‌گراد (۲۱۰۰ درجه فارنهایت) مقاوم است. ازآنجایی‌که عنصر آلیاژی سه‌تایی آن Mo است و نه W، نسبت به آلیاژهای Co-Cr-W مانند استیلایت ۶ در برابر محیط‌های کاهنده یا پیچیده (مانند اسیدسولفوریک، اسید هیدروکلریک و گازترش) مقاومت بالاتری دارد. پتانسیل الکترود معمولی در آب دریا در دمای اتاق تقریباً است. مانند فولادهای زنگ نزن، استیلایت ۲۱ عمدتاً توسط مکانیسم حفره‌ای خورده میشود و نه با از دست دادن جرم عمومی در محلول‌های آب دریا و کلرید.
ترکیب شیمیایی (%) و خواص فیزیکی
| Co | Cr | Mo | C | Ni | Others | Hardness | Density | Melting Range |
| Base | ۲۶-۲۹ | ۴٫۵-۶ | ۰٫۲-۰٫۳۵ | ۲-۳ | Fe, Si, Mn | ۲۷-۴۰ HRC**
۲۹۰-۴۳۰ HV** |
۸٫۳۳ g/cm^3 | ۱۲۹۵-۱۴۳۵ °C |
** مقادیر بالاتر نشان‌دهنده یک سطح معمولی سخت‌کاری شده است.
ضریب انبساط حرارتی اسمی (از ۲۰ درجه سانتی‌گراد تا دمای اعلام‌شده)
| ۹۰۰ | ۸۰۰ | ۷۰۰ | ۶۰۰ | ۵۰۰ | ۴۰۰ | ۳۰۰ | ۲۰۰ | ۱۰۰ | °C |
| ۱۵٫۲۱ | ۱۴٫۷ | ۱۴٫۳ | ۱۳٫۶ | ۱۳٫۱ | ۱۲٫۶۵ | ۱۲ | ۱۱٫۲ | ۱۱ | µm/m.K |
خواص مکانیکی
| GPa | A (%) | MPa | MPa | |
| ۲۵۰ | ۹ | ۵۶۵ | ۷۱۰ | Castings |
خواص حرارتی و الکتریکی
| Thermal conductivity | ۱۴٫۵ W/m.K |
| Electrical resistivity | ۸۷٫۳۸ µ-ohm.cm |
استیلایت ۳۱
استیلایت ۳۱ یک سوپرآلیاژ پایه کبالت () با مقاومت در برابر سایش و خوردگی بالا، خواص پارگی تنش عالی، مقاومت در برابر ضربه حرارتی و مکانیکی و مقاومت در برابر خوردگی است. معمولاً در گرمترین بخشهای توربین های گاز صنعتی استفاده میشود.
ترکیب شیمیایی
| C(％) | Si(％) | Mn(％) | Cr(％) | Ni(％) | W(%) | Co(%) | Other (%) |
| ۰٫۴۵-۰٫۵۵ | ۱٫۰ | ۱٫۰ | ۲۴٫۵-۲۶٫۵ | ۹٫۵-۱۱٫۵ | ۷٫۰-۸٫۰ | remaining | Fe: Max 2.0 |
ویژگی های مکانیکی
| Yield Rp0.2 (MPa) |
Tensile Rm (MPa) |
Impact KV (J) |
Elongation A (%) |
Reduction in cross section on fracture Z (%) |
HBW |
| ۵۲۲ (≥) | ۹۸۵ (≥) | ۳۳ | ۲۳ | ۴۳ | ۳۴۳ |
خواص فیزیکی
| Property | Density kg/dm3 |
Temperature T °C/F |
Specific heat J / kgK |
Thermal conductivity W/mK |
Electric resistance µΩ ·cm |
| ۳۷۱ (≥) | ۹۵۹ (≥) | ۳۳ | ۱۱ | ۱۲ | Solution and Aging, Annealing, Ausaging, Q+T, … |
| Temp. °C/°F |
Creep strain limit (۱۰۰۰۰h) (Rp1,0) N/mm2 |
Creep rupture strength (۱۰۰۰۰h) (Rp1,0) N/mm2 |
– | – | – |
| ۹۱۱ | ۳۴۷ | ۸۳۹ | – | – | – |
استیلایت ۱۵۷
ترکیب شیمیایی
| Elements | Max.（≤）% |
| C | ۰٫۱۰ |
| Si | ۱٫۶۰ |
| Mn | – |
| Cr | ۲۲٫۰۰ |
| Ni | ۲٫۰۰ |
| Mo | ۱٫۰۰ |
| Co | remaining |
| W | ۴٫۵۰ |
| Fe | ۲٫۰۰ |
| B | ۲٫۴۰ |
خواص مکانیکی
| Yield Rp0.2 (MPa) |
Tensile Rm (MPa) |
Impact KV (J) |
Elongation A (%) |
Reduction in cross section on fracture Z (%) |
HBW |
| ۶۵۷ (≥) | ۱۱۶ (≥) | ۳۴ | ۳۳ | ۳۳ | ۳۲۳ |
خواص فیزیکی
| Property | Density kg/dm3 |
Temperature T °C/F |
Specific heat J / kg.K |
Thermal conductivity W/m.K |
Electric resistance µΩ ·cm |
| ۳۱۲ (≥) | ۳۷۶ (≥) | ۲۲ | ۳۲ | ۱۳ | Solution and Aging, Annealing, Ausaging, Q+T |
| Temp. °C/°F |
Creep strain limit (۱۰۰۰۰h) (Rp1,0) N/mm2 |
Creep rupture strength (۱۰۰۰۰h) (Rp1,0) N/mm2 |
– | – | – |
| ۹۳۳ | ۹۸۴ | ۸۴۱ | – | – | – |
استیلایت ۶۹۴
استیلایت ۶۹۴ یک آلیاژ سخت روکش کروم کبالت است که دارای محتوای تنگستن بالایی برای اطمینان از استحکام ماتریس بالا در دماهای بالا است. مقاوم در برابر فرسایش، کاویتاسیون و سایش ذرات ریز. در قطعات توربین گازی که سختی بالاتری نسبت به استیلایت ۳۱ مورد نیاز است استفاده می شود.
ترکیب شیمیایی(%)
| Others | C | Ni | W | Cr | Co |
| Fe, Si, V | ۰٫۹ | ۵ | ۱۹٫۵ | ۲۸ | Balance |
خواص فیزیکی
| Melting Range | Density | Hardness |
| ~ ۱۲۳۷ – ۱۲۹۶°C | ~ ۹,۰۰ g/cm^3 | ۴۶ – ۵۲ HRC |
